บ้านเดิมสมัยผมเป็นวัยรุ่น อายุราวๆ 18 ปี พ่อแม่ผมไปเช่าที่และปลูกบ้านเอง ไฟขอเขาตั้งหม้อ ส่วนน้ำต้องไปตักใส่ตุ่มเอง เขาเรียกแถวบ้านผมว่าชุมชนหลังสวน แถวนั้นส่วนใหญ่จะเป็นสวน ช่วงนั้นผมยังเรียนหนังสือ มีเพื่อนรุ่นเดียวกันอยู่ 4 คน
คนแถวนั้นช่วงเย็นแดดร่มลมตกจะขึ้นไปนั่งเล่นกันบนทางรถไฟพระรามหก เวลารถไฟมาจะยืนหลบข้างทาง มีหนุ่มสาวขึ้นไปเดินเล่นเป็นคู่ๆ ส่วนพวกผมจะมีกลองสองหน้าขึ้นไปตีกลองร้องเพลงกัน ส่วนที่ขาดไม่ได้สมัยนั้นก็เหล้าขาวผสมน้ำแดง
บนทางรถไฟพอตกค่ำก็น่ากลัว วังเวง มองไปรอบๆ ตัวเป็นที่โล่ง ด้านล่างส่วนใหญ่เป็นสวนมะม่วง มีบ้านปลูกอยู่หลายสิบหลังคาเรือน ปลูกแบบหลังคาชนกัน ชาวบ้านในชุมชนนี้รู้จักกันหมด พวกผมจะลงหลังสุด คือประมาณ 3-4 ทุ่ม ทำอย่างนี้เป็นประจำ วันไหนฝนตก ไม่ได้ขึ้นจะหงุดหงิด
บนทางรถไฟ ถ้าพูดถึงคนตายก็มีอยู่บ่อยๆ โดนฆ่าจากที่อื่นแล้วนำศพมาทิ้ง แต่พวกผมไม่กลัวเพราะไม่เคยเจอ และอยู่ชุมชนแห่งนี้มานาน มีอยู่วันผมกลับดึกเพราะไปติวข้อสอบที่บ้านเพื่อนเลยไม่ได้ขึ้นไปรวมกลุ่ม พอช่วงเย็นอีกวัน ผมไม่เห็นเพื่อนๆ ขึ้นไปร้องเพลง ไปถาม พวกมันเล่าให้ฟังว่าเมื่อคืนวานมึงไม่อยู่ พวกกูขึ้นไปร้องเพลงกัน คนแถวนั้นลงกันหมดแล้ว เหลือพวกกูสี่คน
ตอนนั้นก็ประมาณ 4 ทุ่ม พวกกูเห็นผู้หญิงนั่งร้องไห้ห่างไปประมาณ 10 เมตร กูกลัวผู้หญิงคนนั้นจะคิดฆ่าตัวตายเลยเดินเข้าไปหา ลมพัดกระโชกมาอย่างแรง แม่งเหม็นกลิ่นหมาเน่า ไอ้เจตมันถาม น้องสาวมานั่งอยู่ทำไมคนเดียว มืดแล้ว ผิดหวังเรื่องอะไรหรือเปล่า บ้านอยู่ไหน
ผู้หญิงคนนั้นหยุดร้องไห้ แล้วเปลี่ยนมาหัวเราะเสียงดังพร้อมหันหน้ามาหา เฮ้ย…กูเห็นหน้าจะจะ ผีนี่หว่า หน้าซีดขาว เบ้าตาลึกถึงกะโหลก กูเตรียมตัวจะวิ่ง ไอ้เอกบอก น้องสาวใส่หน้ากากผีมาหลอก น่ากลัวจัง ไอ้เอกมันนึกว่าเป็นหน้ากากผี ยังไม่ขาดคำพูด ผู้หญิงคนนั้นถอดหัวออกมาถือ เท่านั้นเอง พวกกูวิ่งลงจากทางรถไฟไปรวมตัวกันที่บ้านกู
ผมถามเรื่องจริงมั้ยนี่ เพิ่งเห็นเมื่อคืน วันนี้มึงจะให้กูขึ้นไปอีกเหรอ ผมนั่งฟังมันเล่าแบบงงๆ เพราะเหตุการณ์อย่างนี้ไม่เคยเกิด เพื่อนมันถามผม หรือมึงจะขึ้น โอ๊ย ถ้าเจออย่างนี้กูก็ไม่ขึ้น หลังจากเพื่อนผมเล่าเหตุการณ์ให้คนในชุมชนฟัง ก็ไม่ค่อยมีใครขึ้นไปเดินเล่น หรือถ้าขึ้น พอสัก 6 โมงเย็นก็ลงกันหมด
ต่อมาพื้นที่ชุมชนหลังสวนก็ถูกจัดระเบียบพื้นที่ให้ปลูกบ้านกันใหม่ จึงมีการโยกย้ายบ้าน ไม่เหมือนเดิมแล้ว พอผมเข้าเกณฑ์ทหารไม่ติด บ้านผมก็ได้ย้ายไปอยู่แถวๆ เขตวงศ์สว่าง
*โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เรื่องโดย. สมมาศ จินดา
ภาพโดย. Ai
