เว็บเรื่องราวสยองขวัญ อิทธิปาฏิหาริย์ และโชคลาภ
เอ่ยถึงหมอลำ คนภาคอีสานทราบดี เพราะเป็นมหรสพยอดฮิตของภาคอีสาน คนภาคกลางจะเรียกลิเกลาว เพราะการแต่งองค์ทรงเครื่องก็คล้ายลิเก เนื้อเรื่องที่นำมาแสดงก็จะเป็นแนวจักรๆ วงศ์ๆ เหมือนกัน จะมีตัวพระ ตัวนาง ตัวโกง ตัวตลก และตัวประกอบ รวมทั้งหมดประมาณ 20 คน
หมอลำหมู่ในปัจจุบันจะมีความยิ่งใหญ่พอๆ กับวงดนตรีลูกทุ่งเลยทีเดียว ก่อนจะเสนอหรือแสดงหมอลำหมู่ จะร้องเพลงแสดงดนตรีลูกทุ่งเสียก่อนเป็นการเรียกน้ำย่อย
ตอนที่ผมอายุ 17-18 ปี ที่หมู่บ้านของผมจะมีวงหมอลำหมู่ ชื่อคณะว่า บ.อรุณศิลป์ นักแสดงรวมทั้งคณะตก 20 คน อายุก็มี 30 กว่า 20 กว่า และต่ำกว่า 20 ก็มี คณะไหนที่พระเอกหล่อ นางเอกสวย เสียงดี และตัวตลกเยี่ยม ก็จะมีเจ้าภาพงาน เช่น งานบวช งานศพ งานวัดและงานบุญต่างๆ ติดต่อให้ไปแสดงไม่ขาดตอน
ครั้งนั้นถนนหนทางยังไม่เจริญ รถสองแถว รถปิกอัปยังไม่มี เวลาถูกติดต่อว่าจ้างให้ไปแสดงตามงานต่างๆ ถ้าไม่ไกลนักก็เดินเอา ถ้าไกลก็เหมารถเมล์ที่วิ่งระหว่างอำเภอกับอำเภอ
คืนนั้นคณะ บ.อรุณศิลป์ ถูกว่าจ้างให้ไปแสดงที่งานวัดแห่งหนึ่งที่บ้านธวัชดินแดง อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด วัดนี้จะตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำชี
เมื่อไปถึงวัด ทางเจ้าภาพได้จัดสร้างเวทีไว้ให้ และเลี้ยงข้าวปลาอาหารมื้อเย็นตามธรรมเนียม จากนั้นก็อาบน้ำอาบท่า แล้วแต่งตัวชุดแสดงด้านหลังเวที รอเวลาที่จะทำการแสดงก็ราวๆ 3 ทุ่ม
คนที่มาชมหมอลำหมู่ก็คล้ายๆ กันไม่ว่าที่ไหน คือรอชมพระเอกนางเอก และตัวชูโรงคือตัวตลก บางคนจะชอบตัวตลกที่สุด ถ้าพระเอกนางเอกหล่อสวยมีดี ลีลาการลำ (ขับร้อง) ได้ไพเราะเพราะพริ้ง จะมีคนติดมาก เวลาไปแสดงที่ไหน ถ้าไม่ไกลเกินไปก็จะตามไปชม
พระเอกนางเอกของคณะ บ.อรุณศิลป์นี้เสียงดีมาก การลำเวลาเดินกลอนประทับใจคนดูมาตลอด ส่วนตัวตลกของคณะคือไอ้สมชาย หรือไอ้แอ๊ด คือเพื่อนของผม มันมีพรสวรรค์ในการพูดตลกให้คนฟังหัวเราะตั้งแต่ระดับประถมแล้ว เรื่องตลกเรื่องเดียวกัน คนอื่นพูดมันก็ไม่ขำกัน ถ้าเป็นไอ้แอ๊ดพูดมันเรียกเสียงฮาได้
เมื่อได้เวลาทำการแสดง คือ 3 ทุ่ม การแสดงผ่านไประยะหนึ่งก็จะถึงตอนตัวพระตัวนาง เปิดตัวพระเอกนางเอก และนักแสดงหลายคน เมื่อเปิดตัวแล้วกลับมารวมกันอยู่หลังเวที ได้เล่าสู่กันฟังว่าร้องลำไม่ออก…เหมือนมีอะไรมาบีบคอ หายใจก็ไม่สะดวก แล้วก็เป็นเหมือนๆ กันทุกคน คืนนี้มันเกิดอะไรขึ้น ไม่เคยเป็นแบบนี้เลย
พอดีทางเจ้าภาพได้ขึ้นมาหลังเวที และกล่าวกับครูบุญ หัวหน้าคณะว่า “เออ…ผมลืมบอกไป ว่าที่สร้างเวทีนี้เป็นป่าช้าเก่า เพิ่งจะนำมาใช้ประโยชน์ แล้วย้ายป่าช้าออกไปอีกหน่อย ใกล้ๆ กันนี่แหละ ก่อนทำการแสดงได้บอกกล่าวหรือเปล่า”
“เปล่า เพราะไม่ทราบว่าเป็นป่าช้าเก่า” ครูบุญว่า
จากนั้นทางเจ้าภาพได้นำดอกไม้ธูปเทียนมาให้ครูบุญ ครูบุญจึงได้จุดธูปเทียนและวางช่อดอกไม้ บอกกล่าวกับเจ้าที่เจ้าทาง อย่าให้มีอุปสรรคใดๆ อย่าได้มารบกวนกันเลย ที่ผ่านมาถ้าทำอะไรผิดก็ขอโทษด้วย
หลังจากได้จุดธูปเทียนบอกกล่าวแล้ว การแสดงก็ไม่มีอุปสรรคใดๆ การแสดงก็ราบรื่น การลำ (ขับร้อง) ก็ไม่มีอาการเหมือนมีใครมาบีบคอ พระเอก นางเอก และนักแสดงทุกคนแสดงได้สมบทบาทในบทที่ตัวเองเป็นตัวละคร ผู้ชมต่างก็ได้รับความเพลิดเพลินและมีความสุขจากการชมหมอลำหมู่ของคณะ บ. อรุณศิลป์โดยถ้วนหน้า
เรื่องโดย. สนิท เกาะสมบัติ
ภาพโดย. Ai
