ผีปลายเตียง

            เรื่องสยองขวัญที่ผมจะเล่าสู่กันฟังต่อไปนี้เป็นเรื่องที่ผมได้ยินจากเพื่อนบ้านคนหนึ่งที่ประสบเหตุการณ์นี้กับตัวเองตอนไปเที่ยวต่างจังหวัดทางภาคเหนือเมื่อไม่นานนี้เอง

            เพื่อนบ้านผมจองที่พักเป็นรีสอร์ทอยู่นอกเมือง เขามีเพื่อนทำงานอยู่ที่ต่างจังหวัด เมื่อถึงวันเดินทางก็นั่งรถโดยสารปรับอากาศชั้น 1 พร้อมกับเพื่อนอีกหนึ่งคน ใช้เวลาเดินทางข้ามคืนไปถึงจุดหมายปลายทางตอนสายๆ ของวันรุ่งขึ้น

            เพื่อนที่ทำงานอยู่ที่นั่นขับรถเก๋งมารับไปที่รีสอร์ท เปิดห้องพักอาบน้ำแต่งตัวแล้วพาไปกินข้าว

            เพื่อความเข้าใจและไม่สับสน เขาบอกชื่อเพื่อนที่มารับว่าชื่อโก้ ส่วนเพื่อนที่ไปด้วยเป็นเพื่อนร่วมงานชื่อนนท์ และเพื่อนบ้านผมที่เล่าประสบการณ์นี้ชื่อสมคิด

            โก้เช่าห้องอยู่กับลูกเมีย ไม่สะดวกกับการต้อนรับขับสู้เพราะห้องเช่าเล็ก หลังจากกินข้าวแล้วโก้พาสมคิดกับนนท์ไปที่ห้องเช่าของเขา

            เมียของโก้ทำงานอยู่ห้างสรรพสินค้าและลูกชายห้าขวบไปเรียนหนังสือที่โรงเรียนในชุมชน

            ตัวโก้เองทำงานอยู่บริษัทเกี่ยวกับการเงินและลาพักร้อนหนึ่งอาทิตย์เพื่อต้อนรับเพื่อนที่มาเยือน

            โก้เช่าอยู่ชั้นล่างของตึกแถวสามชั้น เจ้าของทำเป็นห้องให้เช่า แต่ออกจะคับแคบเพราะเตียงนอนก็ปาเข้าไปเกือบครึ่งห้องแล้ว

            เมียของโก้เลิกงานสองทุ่ม ส่วนลูกชายเลิกเรียนบ่ายสามโมงแล้วโก้จะไปรับมาเล่นที่ทำงานด้วย เลิกงานแล้วก็จอดรถแวะซื้ออาหารที่หน้าตลาดมารอกินมื้อค่ำกับเมียที่เลิกงานสองทุ่ม

            หลังจากโก้พาไปเล่นที่ห้องพอสมควรแล้วก็พาสมคิดกับนนท์ไปรับลูกชายที่โรงเรียนในชุมชนแล้วพาตระเวนไหว้พระจนมืดค่ำจึงกลับมาห้องเช่า

            เมียของโก้เลิกงานกลับมาสองทุ่มกว่าก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วนั่งรถออกไปกินข้าวมื้อค่ำกันที่สวนอาหารแห่งหนึ่งไม่ไกลจากตัวเมืองนัก

            ห้าทุ่มกว่าโก้มาส่งสมคิดกับนนท์ที่รีสอร์ทแล้วบอกว่าพรุ่งนี้จะมารับไปเที่ยวตามที่ต่างๆ

            สมคิดกับนนท์อาบน้ำนอนกันคนละเตียง ได้พูดคุยกันไม่นาน ต่างคนก็ต่างหลับ

            นนท์รู้สึกตัวลืมตาก็สะดุ้งตกใจเพราะเห็นคนยืนอยู่ปลายเตียง ตอนแรกคิดว่าเป็นสมคิดแต่ไม่ใช่ เพราะสมคิดนอนหันหลังให้อยู่อีกเตียง

            คนที่นนท์เห็นเป็นหญิงสาวไว้ผมยาว นุ่งกระโปรงสั้นเหนือเข่า แต่งหน้าทาปากยืนส่งยิ้มให้

            นนท์คิดว่าผู้หญิงคนนี้เข้ามาในห้องได้ยังไงเพราะล็อกประตูแล้ว แต่หญิงสาวไม่ได้ทักทายอะไร แค่ส่งยิ้มให้เท่านั้น

            แค่หญิงสาวส่งยิ้มก็เหมือนโดนเสน่ห์เข้าให้อย่างจัง เล่นเอานนท์ถึงกับหูตาสว่าง

            นนท์นอนตะลึงกับรอยยิ้มหวานๆ ของหญิงสาว และสายตาที่เธอมองเหมือนจะเชิญชวนอะไรสักอย่าง

            หญิงสาวแกะกระดุมเสื้อทีละเม็ดอย่างช้าๆ เล่นเอาหัวใจของนนท์ถึงกับเต้นขึ้นมา แต่เธอแกะกระดุมเสื้อได้แค่สองเม็ดก็หยุดแล้วม้วนชายเสื้อขึ้นพับเหนือสะดือ

            นนท์ตะลึงกับภาพที่เห็น เพราะไม่คิดว่าจะมีเรื่องอย่างนี้ เธอเป็นใคร เข้ามาในห้องได้ยังไง เป็นเรื่องที่เขาคิดก่อนแล้ว

            แต่ที่นนท์เห็นคงไม่ธรรมดา เพราะเธอส่อว่าอยากจะมีอะไรด้วย ซึ่งก็เป็นเรื่องธรรมชาติของชายหญิง

            สักพักเธอก็เอาชายเสื้อลงแล้วแกะกระดุมเสื้อต่อจนหมด โดยที่นนท์ก็มองแทบไม่กะพริบตา

            เธอถอดเสื้อออกเหลือแต่เสื้อชั้นใน เผยให้เห็นเนินเนื้อที่ล้นทะลัก เล่นเอาเลือดลมของนนท์ฉีดแรงผิดปกติ นนท์อยากลุกเข้าไปหาแต่ลุกไม่ขึ้น ขณะที่หญิงสาวก็ปลดกระโปรงลงจนเห็นกางเกงในสีขาว

            เธอเหลือแต่ชุดชั้นในติดตัวอวดเรือนร่างต่อสายตาของนนท์ที่นอนมองด้วยใจเต้นระทึก

            นนท์ชำเลืองมองสมคิดก็ยังเห็นนอนหันหลังให้ เลยแข็งใจลุกอีกครั้ง จนลุกนั่งได้แต่กลับต้องตะลึงใจหายวาบ

            ใบหน้าของหญิงสาวเริ่มเปลี่ยนทีละนิดจนดูน่ากลัว และเรือนร่างของเธอก็เปลี่ยนไปด้วย นนท์ตะลึงตาค้างด้วยความตกใจแต่ก็เปล่งเสียงไม่ออก ได้แต่มองร่างนั้นด้วยความกลัวอย่างสุดๆ

            เสียงหัวเราะเบาๆ ของปีศาจปลายเตียงทำเอานนท์ถึงกับหมดสติหงายหลังลงกับที่นอนนุ่ม

            สมคิดที่นอนอยู่อีกเตียงรู้สึกตัวงัวเงียพร้อมกับกลิ่นหอมรวยรื่นชื่นใจโชยเข้าจมูก กลิ่นหอมดังกล่าวสร้างความประหลาดใจให้กับสมคิดเป็นอย่างมาก เพราะไม่ใช่กลิ่นสเปรย์น้ำหอมหรือมวลดอกไม้ที่เขาคุ้นแต่อย่างใด

            สมคิดสูดจมูกรับเอากลิ่นหอมหลายครั้ง และคิดว่ากลิ่นนี้มาจากไหนกันแน่ แต่หาจุดไม่ถูกเพราะมันตลบอบอวลไปทั้งห้อง

            เขาลงจากเตียงเข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำแล้วล้มตัวนอนต่อ แต่ก็ผิดสังเกตเพราะกลิ่นหอมอบอวลหายไปหมดแล้ว

            สมคิดข่มเปลือกตาเพื่อหลับต่อแต่ก็ต้องสะดุ้งตกใจ เมื่อได้ยินเสียงหวานๆ ทักทายจากปลายเตียง

            เขาเพ่งมองไปที่ปลายเตียงก็เจอร่างของหญิงสาวคนหนึ่ง ส่งสายตาบ่งบอกถึงการเชิญชวนที่เขาเองก็คาดไม่ถึง เธอไว้ผมยาวนุ่งกระโปรงสั้นเหนือเข่า ใส่เสื้อติดกระดุม ผิวพรรณขาวนวลเนียน

            เขาตะลึงตาค้างกับร่างหญิงสาวสุดสวยที่ส่งเสียงทักทายเบาๆ แต่เขาไม่ได้ทักทายตอบ

            เธอเริ่มขยับด้วยการปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ดจนหมด เผยให้เห็นเนินเนื้ออวบที่ล้นทะลักเหนือขอบเสื้อชั้นใน

            สมคิดกลืนน้ำลายด้วยความรู้สึกอยากจะมีอะไรด้วย แต่ก็ยังสองจิตสองใจ เพราะนนท์ก็นอนอยู่อีกเตียง หากนนท์รู้สึกตัวตื่นมาเห็นเข้าคงไม่ดีแน่

            เธอถอดเสื้อทิ้งลงกับพื้นแล้วปลดกระโปรงจนหลุดจากตัว เหลือแค่ชุดชั้นในเพียงสองชิ้น สมคิดกลืนน้ำลายเป็นว่าเล่น เลือดลมแล่นพล่านด้วยแรงสวาทที่ไม่คาดคิดมาก่อน

            หญิงสาวเปิดยิ้มหวาน ออกท่าทางเย้ายวนอยู่กับที่ มือข้างหนึ่งกวักเหมือนจะเรียกให้สมคิดเข้าไปหาที่ปลายเตียง แต่เขาก็ได้แค่ลุกนั่งเพราะหญิงสาวชี้นิ้วมา และการชี้นิ้วของหญิงสาวทำให้เขาแทบขยับเขยื้อนไม่ได้

            ใบหน้าของหญิงสาวเริ่มเปลี่ยนเป็นใบหน้าของภูตผีปีศาจขณะที่สมคิดก็ได้แต่นั่งตะลึงตาค้างด้วยความหวาดกลัวอย่างจับจิตจับใจ

            เนื้อหนังมังสาหายไปหมด เห็นแต่โครงกระดูกโยกย้ายไปมา แม้กระทั่งส่วนศีรษะก็กลายเป็นหัวกะโหลกขาวโพลนไปแล้วเช่นกัน

            เสียงหัวเราะของผีสาวดังก้องหูสมคิด มันเป็นภาพที่น่ากลัวจนสั่นเทิ้มไปทั้งตัว สักพักร่างที่เหลือแต่โครงกระดูกก็ค่อยๆ เลือนหายไป และสมคิดก็ได้สติร้องออกมาด้วยความตกใจ

            เสียงร้องของสมคิดปลุกเอานนท์ที่นอนอยู่อีกเตียงถึงกับรู้สึกตัวงัวเงียขึ้นมา แล้วถามสมคิดว่าเป็นอะไร

            สมคิดเล่าเรื่องที่ตัวเองประสบเมื่อครู่ให้นนท์ฟัง หลังจากฟังจบแล้วนนท์ก็เล่าให้ฟังบ้างซึ่งก็เป็นเรื่องเดียวกันนั่นเอง

            ทั้งหมดนี้เป็นประสบการณ์ของเพื่อนบ้านผมที่เล่าสู่กันฟัง และผมนำมาเล่าต่อเพราะโดยส่วนตัวแล้วผมเชื่อว่าผีมีจริงครับ

เรื่องโดย. สมมาศ

ภาพโดย. Ai