29 มีนาคม 2024
แชร์เรื่องนี้:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  

เรื่องราวนี้เล่าผ่านคุณสุ หญิงวัย 50 ปี เป็นประสบการณ์ที่พบเจอดวงวิญญาณของเพื่อนเก่าที่เธอเดินทางจากภาคใต้ จ.พัทลุง มาขอความช่วยเหลือเพื่อนเก่าถึง จ.นครปฐม (เมื่อครั้งที่น้ำท่วมเดือนธันวาคม 63 ที่ผ่านมา) ซึ่งคุณสุเริ่มเล่าถึงเหตุการณ์ดังกล่าวที่ตัวเธอยังสับสนว่าที่พูดคุยในคืนนั้นคือเพื่อนเก่าที่จากไปนานถึง 2 ปีล่ะหรือ?

“คืนนั้นที่ฝนตกพรำๆ ยังไม่มีเค้าว่าจะหยุดตก หากสาธารณะป้องกันภัยจังหวัดได้ประกาศเตือนเรื่องน้ำหลาก น้ำท่วมให้ชาวบ้านรีบเก็บของขึ้นไว้ที่สูง ซึ่งสุเองก็ปฏิบัติตามนะคะ หากมาคิดดูอีกที ตอนนี้น้ำหลากเข้าบ้านราวครึ่งฟุต สู้เราเก็บสัตว์เลี้ยงคือแมวใส่รถ และขับรถไปบ้านญาติที่เมืองชุมพรในตอนนี้ไม่ดีหรือ? เหตุเพราะดูแล้วอย่างไรก็ท่วมแน่ ด้วยเหตุผลเพราะมีพายุเข้า ซึ่งเช้าวันนั้นขณะที่ฝนยังตกอยู่ สุตัดสินใจทันทีค่ะ เอาแมว 6 ตัวใส่กรงยัดเบาะหลัง ออกขับรถทวนกระแสน้ำไปเรื่อยๆ อาศัยคุ้นชินเส้นทาง เพราะถนนเส้นเพชรเกษมนี่ เราขับมาเกือบ 40 ปีแล้ว เดินทางทุกเดือนเป็นทุนอยู่แล้ว ทว่าเมื่อขับรถพ้นพัทลุงเข้าทุ่งสง ได้ฟังข่าวว่าที่ จ.สุราษฎร์ฯ น้ำก็ท่วม ทางชุมพรฝนยังตกอยู่เลย ซึ่งความคิดหนึ่งแวบเข้ามาคือเรามีเพื่อนเก่าอยู่ ต.สระกะเทียม เมืองนครปฐมอยู่อีกคนนี่นา เพื่อนคนนี้ชื่ออุ้ม ไม่ได้เจอกันมาหลายปีแล้วสำหรับสุกับอุ้ม เป็นเพื่อนเรียนมหา’ลัยเดียวกัน กินนอนอยู่หอเดียวกันมาตลอด 4 ปีการศึกษา เข้าข่ายมองตาก็รู้ใจ

วันเดียวกันนั้น ตกช่วงเย็นราว 4-5 โมงเย็น รถแล่นถึง อ.ปราณบุรี อ้าว…มาถึงตอนนี้ อากาศเปลี่ยนแปลงฉับพลัน เพราะมันหนาวถึงหนาวมากไงคะ ซึ่งสุเองยังงงๆ เพราะเราไม่เคยเจออากาศที่เยือกเย็นอย่างนี้มานานแล้ว ชวนให้นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ ครั้งสมัยที่เรียน ม.เกษตร ทำให้ต้องแข็งใจขับรถให้ถึงบ้านเพื่อนที่อยู่ ต.สระกะเทียม อ้อ สำหรับเพื่อนคนนี้คืออุ้มนั้น และมืด แฟนเขา เราเป็นเพื่อนแก๊งเดียวสมัยเรียนกันหมด” คุณสุนั่งบรรยายถึงเหตุการณ์ที่ประสบพบเจอไปเรื่อยๆ

ภาพประกอบเรื่อง มิใช่สถานที่จริง

“จรดเวลา 4 ทุ่ม รถค่อยๆ ขับเข้าซอกเล็กซอกน้อย ถนนในซอยแคบเข้า แคบเข้า ส่วนบ้านของอุ้มกับมืดนั้นอยู่ท้ายซอยของหมู่บ้าน ซึ่งตอนที่จอดรถหน้าบ้านเพื่อน สุเองยังนึกว่าทำไมบรรยากาศมันเงียบเหงา อีกไฟฟ้าที่เคยสว่างในซอย ทำไมมันมืดสนิท จากที่นั่งคิดอยู่ในรถ ว่าเราจะเจอเพื่อนหรือเปล่าน้อ? แล้วไฟฟ้าในบ้านเพื่อนมันสว่างพรึ่บเลยค่ะ และแมวในรถจู่ๆ มันร้องให้เจี๊ยวจ๊าวกันหมดเลย อ้อ…สุลืมบอกไปว่าบ้านเพื่อนหลังนี้เขาค้าขายอาหารทะเลส่ง คือไปรับอาหารทะเลจากตลาดมหาชัยมาส่งตามร้านอาหารที่ จ.นครปฐมอีกที สงสัยแมวคงได้กลิ่นคาวของอาหารทะเลสด แต่เอ…สุยังไม่ได้เปิดประตูรถเลยนี่นา แมวเราช่างจมูกดีๆ หากใจตอนนั้นมุ่งไปที่เพื่อนคืออุ้ม เขาคงจำรถสุได้ ถึงเปิดไฟอะร้าอร่าม” คุณสุนิ่งอึ้งครู่ใหญ่

“ต่อมาอุ้มเดินออกมาต้อนรับ เมื่อเราสวมกอดกัน อุ้มเอ่ยออกตัวว่าเนื้อตัวเหม็น เพิ่งเสร็จจากงาน ส่วนมืดนั้นขับรถออกไปข้างนอก…เช้าโน่นแหละถึงกลับ ดูเพื่อนไม่สบายใจนัก แต่สุก็ไม่รู้ว่าจะซอกแซกถามไปทำไม นานๆ ได้เจอกัน หาเรื่องที่สบายใจพูดคุยกันดีกว่าค่ะ แค่คิดอุ้มได้เอาสุราต่างประเทศมาวางไว้ที่โต๊ะตรงหน้า อุ้มบอกกับสุว่า…เพื่อนดื่มเพียวๆ ไปก่อนนะ เดี๋ยวเราเอาน้ำฝนเย็นๆ ที่กักในตุ่มมาเป็นปีมาตบตูดให้ ดื่มน้ำฝนธรรมชาติ หวานอร่อย…

สุยังบ่นอุ้มไป นี่ไม่ได้ตั้งใจมากินเหล้านะเว้ย เรามาเพราะน้ำท่วมบ้าน บวกกับความคิดถึงเพื่อน ที่ไม่ได้เจอมา 4-5 ปี อุ้มไม่พูดอะไร เพียงแต่บอกให้สุปล่อยแมวออกจากกรงเถอะ ให้มันวิ่งหาจับจิ้งจกในบ้านกิน เพราะจิ้งจกที่นี่เยอะ ซึ่งอุ้มยังบ่นอีกว่าที่บ้านน้ำประปาไม่ไหล ต้องดื่มกินใช้แต่น้ำฝน แล้วเพื่อนก็เลี่ยงไปกวาดบ้าน ก่อนเอาผ้าถุง กางเกงเจเจมาวางตุ้บที่ตรงหน้า บอกให้สุเดินไปอาบน้ำที่โอ่งข้างบ้าน เพราะหลังบ้านเพื่อนรก

ตอนนั้นคงไม่มีอะไรดีกว่าการเป๊ก จิบเหล้าเพียวๆ ตามที่อุ้มบอก ซึ่งตอนนั้นจำได้ว่านั่งตะโกน คุยกันกับอุ้มถามสารทุกข์สุกดิบ เรื่องในครอบครัว อุ้มยอมรับว่าช่วงนี้มืด แฟนเธอไม่ค่อยกลับบ้านตรงเวลานักเมื่อถามว่ามืดเขาไปไหนล่ะตอนนี้

ในที่สุดอุ้มก็ร้องไห้ แต่ตอนนั้นสุได้ยินแต่เสียงร้องไห้ของเพื่อนที่ดังมาจากหลังบ้าน ช่างสวนทางกับบรรดาแมวของเราที่วิ่งเล่นไล่จับจิ้งจกอย่างสนุกสนาน

ครั้นพอเอ่ยปากทักท้วงเพื่อนให้มานั่งคุยกันตรงหน้านี้ดีกว่า ไม่ต้องไปเก็บกวาดถูบ้านหรอกดึกแล้ว อุ้มตอบว่า “นานๆ ได้ลุกขึ้นทำความสะอาด ไม่อย่างนั้นต้องอยู่นิ่งๆ อยู่ที่นี่ออกไปไหนไม่ได้” นับว่าเป็นคำพูดที่ติดหู ติดใจ ก่อนความรู้สึกสุดท้ายของสุจะวูบไปค่ะ! เธอเล่าถึงตรงนี้ ได้ใช้มือหนึ่งขึ้นทาบอกตนเอง

มารู้สึกตัวเองอีกที…เพราะมีเสียงคุ้นๆ เรียกชื่อดังข้างหู เมื่อลืมตาตื่น อ้าว…นายมืดแฟนของอุ้มนี่เอง ซึ่งตอนนั้นก็เช้าแล้วค่ะ

หากตอนนั้นเมื่อมืดถามสุ “มาได้ยังไง มาตั้งแต่เมื่อไร?” สุก็ตอบไปตามความจริง ว่ามาถึงก็ดึกแล้ว เกือบ 5 ทุ่มที่ต้องขับรถจากพัทลุงมาถึงที่นี่ เพราะหนีน้ำท่วมมา และเมื่อคืนได้เจออุ้ม อุ้มยังเอาเหล้ามาให้ดื่ม คุยๆ กันเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ได้

หากตอนนั้นที่หายง่วงสร่างเมา ได้ก้มดูตัวเอง โต๊ะอาหารไม้ยาวที่นั่งดื่มเมื่อคืนเต็มไปด้วยฝุ่น และทั้งบ้านรอบตัวสุนั้นเต็มไปด้วยฝุ่น และหยากไย่ค่ะ คงมีแต่แมวเท่านั้นที่วิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน

มืดย้ำถามอีกครั้งว่า…เมื่อคืนเจอกับอุ้มหรือ? สุบอกว่าใช่ กิริยาท่าทางมันก้มหน้าก้มตา เอาแต่ถูบ้าน กวาดบ้าน การพูดคุยจึงได้แต่ตะโกนคุยกัน และตอนนี้อุ้มไปไหนเสียเล่า

“ตอนนั้นมืดบอกให้สุรีบเก็บแมวเถิด แล้วไปวัดกัน เมื่อถามว่าไปวัดทำไม? มืดไม่ตอบ…เมื่อสุขับรถตามรถยนต์ของมืดออกไป เมื่อมองกระจกหลัง ยังได้เห็นอุ้มยืนอยู่หน้ารั้วบ้านอยู่เลยค่ะ!” ใจสุแอบคิดในตอนนั้น “สองคนผัวเมียคู่นี้ มันเล่นอะไรกับเราวะ” หากตอนนั้นยอมรับว่ายังเมาไม่สร่างด้วยค่ะพี่ เลยอยากตามเจ้ามืดเขาไปล้างหน้าล้างตา แต่เอ…ทำไมต้องให้ไปวัดสระกะเทียม หรือว่าเพื่อนบ้านมีบ้านอีกหลังอยู่ที่นั่น แต่ปรากฏเพื่อนเลี้ยวรถเข้าวัดค่ะ…

หากเมื่อจอดรถต่อกันได้ มืดบอกสุให้เข้าไปไหว้พระประธาน ไปกราบหลวงพ่อสามพี่น้อง อดีตท่านเจ้าอาวาสรูปเก่า พร้อมกันนี้ก็ให้ดื่มน้ำมนต์ แล้วมืดได้พูดกับสุ “ไอ้อุ้มตายมาปีกว่าแล้ว มันทะเลาะกัน ไอ้อุ้มกินยาตายที่ในห้องน้ำบ้านหลังเดิมที่สุไปนอนมาเมื่อคืนนี้ล่ะ” มืดเล่ากึ่งสารภาพว่าความที่เขาสองคนแต่งงานแล้วไม่มีลูกด้วยกัน เมื่อฐานะดีเป็นปึกแผ่นขึ้น มืดจึงออกเที่ยวกลางคืน ติดผู้หญิงตามร้านอาหาร ซึ่งเป็นปกติของผู้ชาย แต่เป็นเรื่องที่คอขาดบาดตายสำหรับผู้หญิง! ส่วนการตายของอุ้ม มืดเองก็เสียใจ เพราะไม่คิดว่าอุ้มจะกล้าทำร้ายตัวเอง อย่างไรก็ควรคิดว่าเคยคบหาเป็นเพื่อนฝูงมาก่อน มีอะไรทำไมถึงไม่เปิดใจพูดคุยกัน ซึ่งเมื่อนายมืดพูดคุยถึงตอนนี้ สุเองอดแย้งให้ไม่ได้นะคะ

ปกติคนอย่างอุ้มมันเป็นคนที่ใจดีมีเมตตา ประการสำคัญมันเป็นคนที่เกลียดกลัวเลือดอะไรต่อมิอะไร โรงพยาบาลมันยังไม่ค่อยไป เพราะกลัวเห็นภาพหวาดเสียว ในมุมกลับกันที่มันกินยานอนหลับเกินขนาดนี้ คงรับไม่ไหวกับปัญหาตรงหน้าที่เกิดขึ้น จึงตัดสินใจทำ! และเมื่อถามกลับไป ตอนนี้มืดแต่งงานใหม่รึยัง? มืดไม่มีคำตอบค่ะ อายุของสุ 50 ปีแล้ว คงไม่ต้องเดานะคะคุณพี่ คุณสุถอนหายใจเฮือกใหญ่

**โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

เรื่องโดย. ประทุมทิพย์

ภาพโดย. www.reddit.com, www.ft.com, www.housebeautiful.com


แชร์เรื่องนี้:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  

เรื่องที่เกี่ยวข้อง